ផ្លែ «បំពេញរាជ្យ» ដែលជាទូទៅគេនាំគ្នាហៅថា «កំពីងរាជ»
ឬ«ក្រពីងរាជ» ឈ្មោះខាងដើមរបស់វាហៅថាផ្លែ «លោះ»
(យោងតាមសម្តីចាស់ទុំ មិនមានបញ្ជាក់ក្នុងពង្សាវតាខ្មែរទេ)។
មានពាក្យតំណាលថា ព្រះបាទសម្តេចព្រះឧទ័យរាជា «ព្រះអង្គ
ចន្ទរាជា» (ក្សត្រិយ៍កម្ពុជរដ្ឋ) ទ្រង់សព្វព្រះរាជហឫទ័យនឹងផ្លែ
នេះណាស់ ទាំងសំបករបស់វា ក៏អាចយកជ្រក់ ឬស្លសម្លម្ជូរ...
បានយ៉ាងឆ្ងាញ់ពិសារទៀតផង។
ទើបទ្រង់ប្រោសព្រះរាជទានឈ្មោះផ្លែ «លោះ» នេះទៅជាជាផ្លែ
«បំពេញរាជ្យ» វិញ (ព្រោះផ្លែនេះ ជាទីពេញចិត្តរបស់រាជ្យ «ស្ដេច»)
ជាប់ដរាបរៀងមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
សៀម លាវ ហៅផ្លែនេះថា «កៈថន=កាក់ថន, ឬ «សៈថន់=សាក់
ថន» ខ្មែរក៏មានហៅ »កាថនៗ» ខ្លះដែរ; គួរហៅតាមសម្ដីខ្មែរថា
«បំពេញរាជ្យ» វិញ ។
រ័ត្នន៍ សេនា (ភូមិកាព្យ ៦)
No comments:
Post a Comment