ល្បែងលោតអន្ទាក់ ជាល្បែងសំរាប់កុមារា កុមារី
ជំទង់ៗលេងក្នុងវេលាយប់នៅរដូវ ចូលឆ្នាំ ឬនៅពេលទំនេរខ្លះ តាមដែលគេស្ម័គ្រ
។ បានជាគេហៅថា «ល្បែងលោត អន្ទាក់»
ព្រោះល្បែងនេះមានមនុស្សមួយពួកអង្គុយច្រហោងដំកង់ ចាប់ចុងដៃគ្នាជាអន្ទាក់ដៃ ចាំស្ទាក់អ្នកលោតកុំឲ្យលោតចូលបាន,មួយពួកទៀត
ឈរជុំវិញចាំលោតរំលងឲ្យចូលទៅក្នុងអន្ទាក់ដៃនោះ ។
របៀបលេងល្បែងនេះ គេចែកពួកអ្នកលេងជា២ ចំនួនស្មើគ្នា គឺចាប់តាំងពី ៥ ឬ ៦
នាក់ម្ខាងឡើងទៅ ។
សកម្មភាពអ្នកលេងដូចរូបភាពនេះ៖
ពួកទី១ អង្គុយច្រហោងដំកង់គ្នាជាវង់ ឃ្លាតពីគ្នាល្មមលាត
ឬកាងដៃទាំងពីរខាងបាន ហើយចាប់ចុងដៃគ្នានឹងគ្នា
មើលទៅឃើញភាពដូចជាអន្ទាក់ ។
ពួកទី ២ ឈរជុំវិញ ចាំលបឆ្មក់
លោតចូលក្នុងបន្ទាក់ដៃរបស់ពួកទី ១ ។
ពេលលេងពួកទាំង ២ នេះ សុទ្ធតែប្រុងប្រយ័ត្នរៀងខ្លួន
គឺមុននឹងលោតចូល ពួកអ្នក ឈរគេធ្វើវ៉ៃរ៉ៗជុំវិញពួកអ្នកអង្គុយ
ឲ្យពួកអ្នកអង្គុយភ្លេចខ្លួន ឬពួកអ្នកលោត គេចាត់ ឲ្យពួកគេខ្លះទៅពួននៅទីឆ្ងាយ
ហើយឲ្យរួចរត់ពីចង្ងាយមកលោតចូលតែម្ដងក៏មាន។ ចំណែកខាងពួកអ្នកអង្គុយ
ធ្វើអន្ទាក់ក៏ប្រុងប្រយ័ត្នដែរ ដើម្បីកុំឲ្យពួកអ្នកលោត លោតប្លោះចូលមកក្នុងរង្វង់បាន។
ឯពួកអ្នកអង្គុយគេលើកដៃឡើង
ដោយប្រញាប់ជាបន្ទាន់ដើម្បីកុំឲ្យគេលោតចូលបាន
ឬដើម្បីលើកដៃគះឲ្យប៉ះជើងអ្នកលោត ។ បើអ្នកអង្គុយ គះប៉ះជើងអ្នកលោតបានហើយ
គេទុកអ្នកលោតជាចាញ់ អ្នកធ្វើអន្ទាក់ជាឈ្នះហើយអ្នកខ្លះក្រោកឈរឡើងចាំលោត
ឲ្យអ្នកចាញ់ទៅអង្គុយធ្វើអន្ទាក់វិញ។ ឯពួកអ្នកលោតនោះ
បើមានអ្នកណាម្នាក់លោតចូលបានដោយស្រួលគេឲ្យគ្នាគេទាំងអស់គ្នាចូលតាមទៅក្នុងរង្វង់អន្ទាក់នោះ
ហើយពួកអ្នកលោតចូលបាននោះ គេនាំគ្នាលោតចេញវិញ គឺអ្នកលោតចូលបាននោះ
គេឈរគ្រប់គ្នាគាបជើងលើអន្ទាក់ដៃអ្នកអង្គុយគ្រប់គ្នា
ទុកជើងម្ខាងនៅក្នុង ជើងម្ខាងនៅក្រៅអន្ទាក់ដៃនោះ ។
បើក្នុងបណ្ដាពួកអ្នកលោតនេះ មានអ្នក ណាម្នាក់ លោតចេញដោយស្រួលបាន
មិនប៉ះដៃអ្នកអង្គុយ គេនាំគ្នាចេញតាមទាំងអស់ ។
តែការចេញនិងចូលបាននោះត្រូវចេញឬចូលឲ្យចំច្រកដែលលោតរំលងបាននោះបើខុសច្រកនោះទេទុកជាចាញ់
។ ហើយការលោតចូល ឬលោតចេញនោះត្រូវតែលោតម្ដងម្នាក់
បើជួនជាស្របពីរនាក់ស្មើគ្នា ក៏គេចាត់ទុកជាចាញ់ដែរ ។
គេចេះតែផ្លាស់ប្ដូរគ្នាលេងតាមរបៀបនេះរៀងទៅដរាបដល់ពេលឈប់ ។
ល្បែងនេះ ជាល្បែងកំសាន្តមួយយ៉ាង
ដែលចាត់ចូលក្នុងកីឡាហាត់ប្រាណ គឺហាត់កាយឲ្យមានសុខភាព
មានកម្លាំងកាយរឹងប៉ឹង ហាត់ភ្នែកឲ្យវៃ ហាត់ស្មារតីឲ្យប្រុងប្រយ័ត្ន
ចេះប្រើគំនិតឲ្យវាងវៃកុំឲ្យអ្នកដទៃបំភ័ន្តបាន ៕
ភូមិកាព្យ ៤
(យោងឯកសារក្រុមជំនុំទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ)
No comments:
Post a Comment