បណ្ឌិតអក្សរសាស្ត្រ អភិធជ មហារដ្ឋ គរុ

បណ្ឌិតអក្សរសាស្ដ្រ អភិធជ មហារដ្ឋ គរុ (ប.អ.រ)

ប្រហែលជាអ្នកខ្លះ មិនធ្លាប់ឃើញពាក្យនេះទេ លើកលែងតែអ្នកដែល
ឧស្សាហ៍អានសៀវភៅ ឬឯកសារនានា ទាក់ទងនឹងសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ
ជួន ណាត ទើបធ្លាប់បានឃើញ ។ ជួនកាល ធ្លាប់បានឃើញ ប៉ុន្តែមិន
បានយល់អត្ថន័យនៃពាក្យនេះក៏ថាបាន។

នេះជាគោរមងារ នៃឥស្សរិយយសខ្ពស់បំផុត (លើថ្នាក់អគ្គមហាបណ្ឌិត)
ជាសមណស័ក្ដិរបស់រដ្ឋាភិបាលភូមា សម្រាប់ថ្វាយ ប្រគេន ជូនចំពោះ
ព្រះមហាថេរជាអ្នកប្រាជ្ញ។ រីឯព្រះមហាថេរ ដែលរដ្ឋាភិបាលសហភាព
មីយ៉ាន់ម៉ា (ភូមា) ចាត់ទុកជាកំពូលអ្នកប្រាជ្ញលើផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ របស់
ប្រទេសរបស់ខ្លួន កាលពីអំឡុងពេលជិត ៦០ ឆ្នាំមុន ហើយដែលត្រូវ
ទទួលបាននូវឥស្សរិយយសដ៏កំពូលនេះ មិនមែនជាជនជាតិភូមាទេ 
នោះគឺ សម្ដេចព្រះមហាសុមេធាធិបតី ជួន ណាត (ជោតញ្ញាណោ) ព្រះ
សង្ឃនាយកនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាយើងនេះឯង (តាមឯកសារបាន
មានបញ្ជាក់ទុកមកថា សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ក៏ជាអ្នកជួយរៀប
ចំអក្សរសាស្ត្រ សម្រាប់ជាតិ ភូមា ផងដែរ)។

បណ្ឌិតអក្សរសាស្ដ្រ អភិធជ មហារដ្ឋ គរុ, អានថា«អៈភិធៈជៈ មៈហារ័ត
ឋៈគុរុ» បា. សំ. ស.; បា. ( ន. ) (អភិទ្ធជ + មហា + រដ្ឋ + គរុ; អភិធ្វជ + 
មហា+ រាឞ្រ្ត + គុរុ) គ្រូនៃមហារដ្ឋដូចជាទង់ដ៏ខ្ពស់។