Thursday, April 4, 2013

ល្បែងចាប់កូនខ្លែង ឬខ្លែងឆាបកូនមាន់



​ល្បែង​ចាប់កូនខ្លែង ជា​ល្បែង​មួយ​របស់​កុមារា​កុមារី​ជំទង់ៗ តែង​លេង​ក្នុង​វេលាយប់​ខែ
ភ្លឺ នៅ​រដូវចូលឆ្នាំ ឬ​នៅពេល​ទំនេរ​។ ល្បែង​នេះ ពេល​លេង​គេ​ចាត់​ម្នាក់​ដែលមាន​មាឌ
ធំ ឱ្យធ្វើជា​មេហ្វូង​ហៅថា​មេមាន់​ចាត់​ច្រើន​នាក់​អ្នក​ឱ្យធ្វើជា​កូន​មាន់​ ហើយ​គេ​ចាត់​ម្នាក់
ទៀត​ឱ្យធ្វើជា​ខ្លែង ចាំ​ចាប់កូនមាន់​។ ម្នាក់​គេ​យក​ក្រមា​ក្រវាត់​ចង្កេះ​រឹត​ឱ្យ​តឹង​ណែនការ
ពារ​កុំឱ្យ​របូត​សំលៀកបំពាក់​។ គេ​នាំគ្នា​បង្កាត់ភ្លើង​ឱ្យ​បានជា​ភ្នក់​១​តូច ដោយ​​កំទេច​អុស
ហើយ​ម្នាក់​ដែល​ធ្វើ​មេមាន់​បញ្ជា​ឱ្យ​កូន​របស់ខ្លួន​តោង​ចង្កេះ​តៗ​គ្នា​ រហូតដល់​អស់ដោយ​
ឈរ​ជា​ជួរ​រួច​ដើរ​ក្រឡឹង​ព័ទ្ធ​ជុំ​ភ្នក់ភ្លើង​។​ជាមួយគ្នានេះ​មេមាន់​ ពោល​ពាក្យ​ចំអក​ឡក
ឡឺ​យ​ទៅ​ខ្លែង​ថា​៖

ចាប់កូនខ្លែង​ប្រលែង​កូន​អក​  ​ពពេច​ញ៉ែកញ៉ក​ ​កូន​អញ​តែមួយ​។
​ជីក​អន្លុង​ដាំ​ត្រកួន​  ​ទន្សាយ​រត់​ពួន​ ​ត្រកួន​ឡើង​លាស់​។​
​ទៀន​១​គូ​តាំងយូ​បាំង​ព្រះ​ លើកដៃ​សំពះ​ ​ដូនៗ​សុំ​ភ្លើង​។​

​ចំណែក​ម្នាក់​ដែល​ធ្វើ​ខ្លែង​ឈរ​ធ្វើ​ព្រងើយ កាល​បានឮ​មាន់​និង​កូន​មាន់​ស្រែក​ដូច្នេះក៏​ដើរ
ចូល​ទៅរក​ភ្នក់ភ្លើង ហើយ​និយាយ​សុំ​ភ្លើង​ថា «​ដូនៗ​សុំ​ភ្លើង​!»​។មាន់​ឆ្លើយថា  «​រលត់​»​។
 ខ្លែង​សុំ​ថា : «​សុំ​មួយ​អង្កត់​»​។​ខ្លែង​កាល​បានឮ​មេមាន់​ថា ឱ្យ​កូន​ណា​កំបាក់​បែក​ដូច្នេះ ក៏​
តាំង​ដេញចាប់​បេះយក​កូន​ណា​ដែល​នៅក្រោយ​គេ​ឯ​មេមាន់​ខំ​ការពារ​កូន​ របស់ខ្លួន​កុំឱ្យ​
គេ​បេះយក​បាន ឯ​កូន​មាន់​ក៏​ខំប្រឹង​តោង​ចង្កេះ​គ្នា​យ៉ាង​ជាប់ រត់​ពេន​ចុះ​ពេន​ឡើង ខ្លាច​ខ្លែង
​ចាប់​បេះយក​ខ្លួន​ម្នាក់ៗ​បាន​។ ជួន​ខ្លែង​បេះយក​កូន​បាន​ម្ខ​ង​១ ២ ទាល់តែ​អស់ ជួន​ក៏​បេះ​
បានតែ​១​។​តែ​គេ​មាន​លក្ខ​ខ័​ណ្ឌ​មួយ​ថាបើ​កូន​ណា​របូត​ចេញពី​មេ ​ព្រោះ​ប្រឹង​គេច​ខ្លាំង​ហើយ
​កូន​នោះគេ​ក្រាប​ទៅ​និង​ដី​នោះ​មេ​ខ្លែង​ មិនត្រូវ​ចាប់​គេ​ទេ​។​កាល​អស់កំលាំង​ហត់​រៀងខ្លួន
​ហើយក៏​ឈប់សម្រាក​បន្ដិច​ ហើយ​ផ្លាស់ប្ដូរ​គ្នា​លេង​តទៅទៀត​គេ​លេង​តែង​របៀបនេះ​រហូត
ដល់ពេល​ឈប់​។ ប៉ុន្ដែ​ល្បែង​ដូចគ្នានេះ នៅ​ស្រុក​ខ្លះ គេ​ហៅ​តម្រូវ​ន័យ​តាមរបៀប​លេង​ថា 
«​ល្បែង​ខ្លែង​ចាប់កូនមាន់​»​ក៏មាន​។​ ល្បែង​នេះ​ជាការ​បង្ហាត់​មនុស្ស​ឱ្យ​ចេះ​ប្រុង​ស្នៀត​ប្រុងស្មា
រតី​ឱ្យរ​ ហ័យរ​ហួន ចេះ​ការពារ​ខ្លួន​និង​គ្រួសារ​ផង​។​

ភូមិកាព្យ ៤
(ឯកសារយោងៈ ក្រុមជំនុំតំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ)


No comments:

Post a Comment