ល្បែងចាប់កូនខ្លែង
ជាល្បែងមួយរបស់កុមារាកុមារីជំទង់ៗ តែងលេងក្នុងវេលាយប់ខែ
ភ្លឺ នៅរដូវចូលឆ្នាំ ឬនៅពេលទំនេរ។
ល្បែងនេះ ពេលលេងគេចាត់ម្នាក់ដែលមានមាឌ
ធំ
ឱ្យធ្វើជាមេហ្វូងហៅថាមេមាន់ចាត់ច្រើននាក់អ្នកឱ្យធ្វើជាកូនមាន់
ហើយគេចាត់ម្នាក់
ទៀតឱ្យធ្វើជាខ្លែង ចាំចាប់កូនមាន់។
ម្នាក់គេយកក្រមាក្រវាត់ចង្កេះរឹតឱ្យតឹងណែនការ
ពារកុំឱ្យរបូតសំលៀកបំពាក់។
គេនាំគ្នាបង្កាត់ភ្លើងឱ្យបានជាភ្នក់១តូច ដោយកំទេចអុស
ហើយម្នាក់ដែលធ្វើមេមាន់បញ្ជាឱ្យកូនរបស់ខ្លួនតោងចង្កេះតៗគ្នា
រហូតដល់អស់ដោយ
ឈរជាជួររួចដើរក្រឡឹងព័ទ្ធជុំភ្នក់ភ្លើង។ជាមួយគ្នានេះមេមាន់
ពោលពាក្យចំអកឡក
ឡឺយទៅខ្លែងថា៖
ចាប់កូនខ្លែងប្រលែងកូនអក ពពេចញ៉ែកញ៉ក កូនអញតែមួយ។
ចាប់កូនខ្លែងប្រលែងកូនអក ពពេចញ៉ែកញ៉ក កូនអញតែមួយ។
ជីកអន្លុងដាំត្រកួន ទន្សាយរត់ពួន ត្រកួនឡើងលាស់។
ទៀន១គូតាំងយូបាំងព្រះ លើកដៃសំពះ ដូនៗសុំភ្លើង។
ទៀន១គូតាំងយូបាំងព្រះ លើកដៃសំពះ ដូនៗសុំភ្លើង។
ចំណែកម្នាក់ដែលធ្វើខ្លែងឈរធ្វើព្រងើយ
កាលបានឮមាន់និងកូនមាន់ស្រែកដូច្នេះក៏ដើរ
ចូលទៅរកភ្នក់ភ្លើង
ហើយនិយាយសុំភ្លើងថា «ដូនៗសុំភ្លើង!»។មាន់ឆ្លើយថា «រលត់»។
ខ្លែងសុំថា :
«សុំមួយអង្កត់»។ខ្លែងកាលបានឮមេមាន់ថា ឱ្យកូនណាកំបាក់បែកដូច្នេះ ក៏
តាំងដេញចាប់បេះយកកូនណាដែលនៅក្រោយគេឯមេមាន់ខំការពារកូន
របស់ខ្លួនកុំឱ្យ
គេបេះយកបាន ឯកូនមាន់ក៏ខំប្រឹងតោងចង្កេះគ្នាយ៉ាងជាប់
រត់ពេនចុះពេនឡើង ខ្លាចខ្លែង
ចាប់បេះយកខ្លួនម្នាក់ៗបាន។
ជួនខ្លែងបេះយកកូនបានម្ខង១ ២ ទាល់តែអស់ ជួនក៏បេះ
បានតែ១។តែគេមានលក្ខខ័ណ្ឌមួយថាបើកូនណារបូតចេញពីមេ
ព្រោះប្រឹងគេចខ្លាំងហើយ
កូននោះគេក្រាបទៅនិងដីនោះមេខ្លែង
មិនត្រូវចាប់គេទេ។កាលអស់កំលាំងហត់រៀងខ្លួន
ហើយក៏ឈប់សម្រាកបន្ដិច
ហើយផ្លាស់ប្ដូរគ្នាលេងតទៅទៀតគេលេងតែងរបៀបនេះរហូត
ដល់ពេលឈប់។
ប៉ុន្ដែល្បែងដូចគ្នានេះ នៅស្រុកខ្លះ គេហៅតម្រូវន័យតាមរបៀបលេងថា
«ល្បែងខ្លែងចាប់កូនមាន់»ក៏មាន។
ល្បែងនេះជាការបង្ហាត់មនុស្សឱ្យចេះប្រុងស្នៀតប្រុងស្មា
រតីឱ្យរ ហ័យរហួន
ចេះការពារខ្លួននិងគ្រួសារផង។
ភូមិកាព្យ ៤
(ឯកសារយោងៈ ក្រុមជំនុំតំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ)
No comments:
Post a Comment